W dniu 8 maja br. obchodzimy Światowy Dzień Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca a w dniu 11 maja również obchodzimy Dzień bez śmiecenia.
W dniu 22 kwietnia obchodziliśmy Dzień Ziemi. Pięćdziesiąt lat temu świętowaliśmy pierwszy Dzień Ziemi. Gdzie będziemy za kolejnych 50 lat? Co czeka naszą planetę? Czy podołamy wyzwaniu, które stawia przed nami uprzemysłowiona cywilizacja?
W jakich okolicznościach i warunkach w 2070 roku my i kolejne pokolenia będziemy obchodzić 100 rocznicę Dnia Ziemi?
Nasza niebieska planeta ostrzegała i ostrzega nas wielokrotnie, że świat się zmienia.
Nie cofniemy już wyrządzonych środowisku szkód, ale mamy już wiedzę i technologie, które są niezbędne do wykarmienia większej liczby ludności, zapewnienia energii, zastopowania zmian klimatu i jesteśmy w stanie zapobiegać wymieraniu większości gatunków. Ludzie chcą działać, jednak ich działania przynoszą uboczny skutek, np. bolesne susze, pożary, gwałtowne burze, powodzie, podnoszące się stany wody, która wdziera się na tereny nisko położonych nadmorskich miast i sprawia, że w przyszłości większość oceanicznych wysp zniknie z powierzchni, zmuszając ludność do emigracji ekologicznej.
Czy zajmiemy się wystarczająco szybko tymi i innymi zagrożeniami, aby je powstrzymać, zanim zaleją nas i świat przyrody? Jaką drogę, jako gatunek obierzemy i w której z tych dwóch rozbieżnych rzeczywistości się znajdziemy?
Nie znamy odpowiedzi na to pytanie dzisiaj. Musimy dziś myśleć globalnie, ale działać lokalnie.
Może czas społecznej izolacji to ten moment, byśmy zobaczyli, jak bardzo środowisko naturalne jest przez nas wykorzystywane? Dziś zwierzęta mogą popatrzeć na nas jak siedzimy wystraszeni w swoich klatkach.
